3/22/2016

ஓட்டமாவடியில் இடிக்கப்பட்ட கோவிலும் இடிக்கப்படும் இன நல்லுறவும் - ஜுனைட் நளீமி

வறுமையை பயன்படுத்தி இஸ்லாமியர்கள் மதமாற்றம் செய்கின்றார்கள் என்ற கருத்தொன்றை கெளரவ பாராளுமன்ற உறுப்பினர் யோகேஸ்வரன் ஐயா அவர்கள் அண்மையில் மாணவச்செல்வங்களின் மனதில் விதத்தைச் சென்றுள்ளார். அத்தோடு ஓட்டமாவடியில் கோவில் இடிக்கப்பட்டு மீன் சந்தை அமைக்கப்பெற்றதாக வரலாறும் கூரிச்சென்றுள்ளார்.
அண்மைக்காலமாக மட்டக்களப்பு தமிழ் முஸ்லிம் உறவினை கூறுபோடும் மிக மோசமான இனத்துவேச கருத்துக்களை மதிப்புக்குரிய யோகேஸ்வரன் ஐயா அவர்கள் அப்பாவி தமிழ் மக்களின் இதயங்களில் விதைக்க முற்படுவது கவலையளிப்பதாக அமைகின்றது. எதனையும் தமிழ் மக்களுக்கு சாதிக்க முடியாத வங்குரோத்து அரசியலில் வெள்ளையர்களின் பிரித்தாளும் தந்திரமே வெற்றிபெரும் என்ற அடிமட்ட சிந்தனை ஐயா அவர்களின் அரசியலில் வெளிப்படுவது வேதனையளிக்கின்றது. ஓட்டமாவடியில் இந்துக்கோவில் ஒன்று அமைந்திருந்தமையை முஸ்லிம்கள் மறுக்கவில்லை கடந்த கால ஆயுதக்குழுக்களின் இனச்சுத்திகரிப்பு போராட்டத்தில் தமிழ் சகோதர சமூகம் தமது இருப்புக்களை இழந்தது போன்றே முஸ்லிம் சமூகமும் இழப்புக்களை தமிழ் சமூகத்திடம் பறிகொடுத்தமை வரலாறு.



ஓட்டமாவடியில் அமைந்திருந்த கோவில் நிலத்திற்கு பதிலாக பனிரெண்டு இலட்சம் அக்காலப்பகுதியில் அரச அதிபராக கடமை புரிந்த அரச அதிபரினதும் புலிகள் அமைப்பினரதும் மத்தியஸ்த்தத்தில் கோவிலின் வண்ணக்கர்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டு உறுதி எழுதப்பட்டது. அந்த பணத்தினைக்கொண்டே கறுவாக்கேணியில் உள்ள கோவில் அமைக்கப்பட்டது ஐயாவிற்கு தெரியாமல் இருக்க வாய்ப்பில்லை. போதாக்குறையாக கோவில் வேலைப்பாடுகளை நிவர்த்திக்க பணம் போதாமையினால் 2500 ஓடுகளும், 200பக்கட் சீமெந்தும் வழங்கி கட்டட வேளை முடிக்கப்பட்டதேல்லாம் வரலாறு.



தங்களது பிறந்தகமான வாழைச்சேனையில் அமைந்திருந்த ஹிஜ்ரா புறம் என அழைக்கப்பட்ட ஜிந்தாபாத் கிராமத்திலிருந்த பள்ளிவாசல் நிலத்தில் நீங்கள் இந்து கடவுள்களின் சிலைகளை நிறுவி உள்ளதனையும் முஸ்லிம்களது மயானம் அமைந்திருந்த பகுதியில் ஆயுத முனையில் தேசிய இயந்திர நிலையத்தினையும் வாழைச்சேனை பிரதேச செயலகத்தினையும் நிர்மாணித்து வைத்திருப்பது ஒன்றும் மூடி மறைக்க முடியாத சான்றுகள். இந்த முஸ்லிம்களது இழப்புக்கு நீங்கள் எத்தகைய பதிலீட்டினை மேற்கொண்டீர்கள். நீங்கள் குறிப்பிட்டது போன்று சுமார் தொழில் நிமித்தம் சலவைத்தொளிலாளிகளும், கொள்ளர்க்களுமாக சுமார் 15குடும்பங்கள் இங்கு வசித்து வந்தனர். ஆனால் அவர்கள் அனைவரும் தங்களது நிலங்களை பணத்திற்கு விற்றுவிட்டே இடம்பெயர்ந்தனர். ஆனால் ஹிஜ்ரா புற கிராமக்களுக்கு எந்தவித இழப்பீடும் கிடைக்கபெறவில்லை.


இது இவ்வாறிருக்க மதுரங்கேணி குளத்தில் இருந்த முஸ்லிம் குடியிருப்புக்கள் எங்கே, அங்கிருந்த பள்ளிவாசல், மயானங்கள், பாடசாலைகள், தபற்கந்தோர் என்பன எங்கே. பனிச்சங்கேணியில் அமைந்த பள்ளிவாசல், மீரானா ஊற்றில் அமைந்த பள்ளிவாசல் மயானம் என்பன ஆயுதப்போராட்ட வரலாற்றில் சுத்திகரிப்பு செய்யப்பட்டமையை உங்களால் மறுக்கத்தான் முடியுமா. கள்ளிச்சை முஸ்லிம் கிராமம் எங்கே, வாகனேரி முஸ்லிம் குடியிருப்புக்கள் எங்கே, என கேள்விகள் நீண்டு கொண்டு செல்லும். யுத்தத்திற்கு பின்னரும் மாவட்டத்தில் முஸ்லிம்களது நிலங்களை கபளீகரம் செய்த வரலாற்று துரோகங்களை எப்படி பட்டியல் போட்டு முடிக்க முடியும். சென்ற சில மாதங்களுக்கு முன்னர் தற்காலிகமாக கிரான் செயலகப்பகுதியில் அமைந்துள்ள ஜப்பார் திடல் என்ற முஸ்லிம் கிராமத்தில் சீனி முஹம்மது (வதாளையார்) என்பவரது பூர்வீக நிலத்தில் அரச அதிகார பயங்கர வாதத்துடன் பலாத்காரமாக கோவில் அமைக்கப்பட்டதை நீங்கள் எவ்வாறு நியாயப்படுத்த முடியும். முற்றிலும் முஸ்லிம்கள் வாழ்ந்த, அவர்களுக்கு சொந்தமான பூமியில் தமிழ் சகோதரர்களே இல்லாத இடத்தில் எப்படி பலாத்கார ஆக்கிரமிப்பினை மேற்கொள்ள முடியும். மட்டக்களப்பு முஸ்லிம் கொலனி என்றழைக்கப்படும் கள்ளியங்காட்டில் பள்ளிவாசல்கள் இருந்த இடத்தில் பள்ளியை இடித்து பிரம்மா குமாரிகள் இல்லத்தினை அமைத்து பூஜிப்பது எந்த இந்து சாஷ்த்திரத்தில் நியாயமென குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. நல்லூர் கோவில் கூட மசூதி அமைந்திருந்த இடம் என்பதும் வரலாறு தங்களுக்கு தெரியாமல் இருக்கலாம். இவ்வாறெல்லாம் மதத்தின் பேரால் வெரியுனர்விணர்வினையும் இனக்கிலேசங்களையும் கொளுத்திவிடுவதனால் எதனைத்தான் சாதிக்க முடிந்தது. அரசியல் சானக்கியமின்மை, அரசியல் வங்குரோத்து தன்மையின் இறுதி வடிவம்தான் இவ்வாறான இன, குல, மத வாதங்களை தூண்டி அரசியல் இலாபம் ஈட்ட முற்படுவது என்பது வரலாறு. இத்தகைய ஈனச்செய்கை மூலம் ஒற்றுமையாக வாழ முற்படும் இரு சகோதர சமூகங்களை பிரித்து அரசியல் செய்வது தெய்வக்குற்றமாகாதா என்ற கேள்வி எழுகின்றது.
கெளரவ பாராளுமன்ற உறுப்பினர் யோகேஸ்வரன் ஐயர் அவர்கள் எப்பொழுதும் தமிழ் முஸ்லிம் உறவிற்கான இணைப்பு பாலத்தை உடைத்தெரிவதிலே குறியாய் இருப்பது பல்வேறு கேள்விகளை எழுப்பியுள்ளது. இந்திய இனத்துவேச அமைப்பான விஷ்வ ஹிந்து பரீக்சத் அமைப்பின் இலங்கைக்கான இணைப்பாளராக இருப்பதனால் இந்தியாவில் ஓடும் இரத்த ஆறுகளை இலங்கையிலும் ஓடவைக்கும் நிகழ்ச்சி நிரலை கட்சிதமாக காய்னகர்த்துகிறார் என எண்ணத்தோன்றுகின்றது.


படுவான்கரை மக்கள் போக்குவரத்தில் எதிர்கொண்ட பிரச்சினைக்கும் கல்வி கலாசார பொருளாதார பின்னடைவுக்கும் பிரதான காரணங்களில் ஒன்றாக அமைந்த போக்குவரத்துக்கான பாலமின்மையை போக்க அரசு நடவடிக்கை எடுத்த போது காத்தான்குடி படுவான்கரைக்குள் வந்துவிடும் என்று எக்காலமிட்டார். மண்முனை( மரைக்கார் என்பவரே 1926ம் ஆண்டு மண்முனை பாலம் அமைக்கவென தனது சொந்த காணியினை வழங்கியிருந்தமை குறிப்பிடத்தக்கது.) இன்று தமிழர்கள் முஸ்லிம்களுக்கு வாக்குப்போடக்கூடாது என்று இனவாதம் பேசுவது வாஸ்த்தவம்தான். கடந்த காலங்களில் யோகேஸ்வரன் ஐயர் அவர்களின் தொகுதியிலே முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் தேவநாயகம் அரசியலில் குதித்தபோது மாக்கான் மாக்காரை ஒரு முஸ்லிம் என்று பார்க்காது தோற்கடித்து தேவ நாயகத்தை பாராளுமன்றம் அனுப்பியதும், வாழைச்சேனை கிராம சபை இருந்த காலப்பகுதியில் பெரும்பான்மை முஸ்லிம் உறுப்பினர்களை கொண்ட சபையில் கனகம் என்பவரை ஓட்டமாவடியைச்சேர்ந்த முஸ்லிம்கள் தவிசாளராக நியமித்தமை தமிழ் முஸ்லிம் உறவுகளுக்கான சான்றுகள். ஆனால் இன்று வரலாறு மீண்டு வருகின்றது. தமிழர்கள் முஸ்லிம்கள் என்று பாராமல் தமது அபிவிருத்திகளையும், தேவைகளையும் சரிவரச்செய்யும் தலைமைகளையும் ஆளுமையுள்ள அரசியல் தலைமைகளையும் பாறாளுமன்றிட்கு அனுப்பும் விழிப்புணர்வுள்ள சமூகங்களாக தமிழ் முஸ்லிம் சமூகம் காணப்படுகின்றது. கடந்த கால யுத்த வடுக்களை களைந்து முஸ்லிம்கள் கந்தையாவுக்கும் தமிழர்கள் ஹனீபாவுக்கும் வாக்களித்து தமது அபிலாஷைகளை நிறைவேற்றிக்கொள்ள முற்படும்போது முட்டுக்கட்டையாக இருந்து இனவாதம் பேசுவதென்பது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத ஒன்றாகும். வடக்கிலே தமிழ் சகோதரர்கள் முஸ்லிம் ஒருவருக்கும் முஸ்லிம்கள் தமிழ்க்கட்சி ஒன்றுக்கும் வாக்களித்து மாகாண சபைக்கு அனுப்ப முடியுமாக இருந்தால் ஏன் கிழக்கு சமூகம் சகவாழ்வை நோக்கி தன்னை மாற்றிக் கொள்ளக்கூடாது. இத்தகைய கேள்விகளுக்கு கேலர யோகேஸ்வரன் ஐயர் அவர்களால் பதிலளிக்க முடியுமா என்ற வாதம் இங்கு எழுந்துள்ளது.


முஸ்லிம்கள் கிரானில் இருந்த முகம்மதியா பாடசாலைகளையும் நிலங்களையும் தேடிச்செல்வதோ, வாகரை பள்ளிவாசலை மீண்டும் அமைக்க முயற்சி எடுப்பதோ கல்லியங்காட்டில் பிரம்மா குமாரிகள் இல்லத்தை உடைத்து மீண்டு மசூதி கட்டுவதோ நடைமுறைச்சாத்தியமானதாக அமைவதில்லை. இரு இனங்களும் பதிலீடுகளையும் மாற்றீடுகளையும் சிந்தித்து விட்டுக்கொடுப்புடன் பகிர்ந்துண்டு வாழ்வதே யுத்தத்தினால் தீய்ந்து போன இரு சமூகங்களதும் எதிர்பார்ப்பாக அமைந்துள்ளது. இந்த ஒற்றுமைக்கு வேட்டு வைக்காமல் உண்மைக்குப்புரம்பாக வரலாற்றுத்திரிபுகளை மேற்கொண்டு கலவரங்களையும் இனக்குரோதங்களையும் மதத்தின் பெயரால் இனத்தின் பெயரால் அரசியலுக்காக கிளறிவிடுவது தர்மமாகாது.
இந்து தர்மத்திலே 32 தர்மங்களை செய்பவன் தர்மவானாகும் அவற்றில் ஆதுலர் சாலை(ஏழைகளுக்கு தர்ம விடுதி) அறு சமயத்தார்க்கு உணவு (எல்லா சமயத்தவர்க்கும் உணவு), மடம், தடம், தண்ணீர்ப்பந்தல் அமைத்தல், விலை கொடுத்து உயிர் விடுதல் என பல சமூக நல பணிகளை இந்து சமயம் ஏவுகின்ற போது இனம் மாதம் பார்த்து ஏவவில்லை. அதனை செய்பவரை தடுப்பது பாவமாக கருதுகின்றது என்ற சமய உண்மையை நன்கறிந்து முஸ்லிம் சகோதரர்கள் மனிதாபிமான முறையில் மேற்கொள்ளும் நடவடிக்கைகளுக்கு மதமாற்ற சாயம் பூசி தடுக்க நினைப்பது எவ்வகையில் மதநேரியாக அமையும் என்பதனை கெளரவ யோகேஸ்வரன் அவர்கள் தெளிவுபடுத்த வேண்டும்.
பாரதப்போரின் உச்சக்கட்டம்...கர்ணனுடன் அர்ஜுனன் விற்போர் செய்தான். ஆனால், கர்ணனின் ஆக்ரோஷத்துக்கு முன்னால், அர்ஜுனனின் காண்டீப சாகசங்கள் எடுபடவில்லை. பாசறைக்கு திரும்பிய அவனை தர்மர் அழைத்தார்.
""போர் செய்யும் லட்சணமா இது! உனது காண்டீபத்தை (வில்) உலகப்புகழ் பெற்றது என்றும், நீயே வில்வித்தையில் சிறந்தவன் என்றும், நீ வைத்த குறி தப்பாது என்றும் ஆன்றோர்கள் சொல்வதாக பெருமையடித்துக் கொண்டாய். இப்போது என்னாயிற்று உன் காண்டீபத்தின் வல்லமை,'' என இகழ்ச்சியாகப் பேசினார் தர்மர்.
அண்ணன் தர்மர் சொன்ன வார்த்தைகள் தம்பி அர்ஜுனனின் மனதை உறுத்தியது. கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது. தன் காண்டீபத்தை யாராவது கேலி செய்தால், அவர்களைக் கொன்று விடுவதாக சபதம் செய்திருந்தான் அர்ஜுனன். எனவே, அண்ணன் என்றும் பாராமல், அவரை நோக்கி வில்லை உயர்த்தினான். கண்ணபிரான் ஓடிவந்து தடுத்தார். அவரிடம், தனது சபதத்தை விளக்கினான் அர்ஜுனன்.
கண்ணன் ஒரு யோசனை சொன்னார்.
""அர்ஜுனா! ஒருவரைக் கொலை செய்து தான் அவரது <உயிர் போக வேண்டும் என்பதில்லை. அவர் மீது வீணான பழி போட்டாலே கொலை செய்ததற்கு சமம். எனவே, தர்மர் மீது ஏதாவது பழிபோடு,'' என்றார். அர்ஜுனனும் ஏதோ ஒரு பழியைப் போட்டு சபதத்தை நிறைவேற்றினான். பின்னர், தன் அண்ணனைக் கொன்றதற்கு சமமான பாவத்தை செய்துவிட்டோமே என மனம் வருந்தி தற்கொலைக்கு முயன்றான். அப்போதும் கண்ணன் தடுத்தார்.
""அர்ஜுனா! இதென்ன விபரீதம்! சாஸ்திரத்தில் இதற்கும் பரிகாரம் உண்டு. உன்னை நீயே புகழ்ந்து கொள்வது தற்கொலைக்கு சமம். நீ உன்னைப் பற்றி ஜம்பமாக பிறரிடம் ஏதாவது பேசு,'' என்றார்.
பிறர் மீது பழிபோடுவதும், தன்னைத் தானே புகழ்ந்து கொள்வதும் கொலைக்கும், தற்கொலைக்கும் ஈடானது என்பதைப் புரிந்து கொண்டீர்களா. இதுதான் நாங்கள் படித்த இந்து மத சாஸ்த்திரம். சுயலாப அரசியலா யதார்த்த சகவாழ்வா ஐயா அவர்களின் எதிர்கால வார்த்தைகளிலே தங்கியுள்ளது.

நன்றி முகலூல்

0 commentaires :

Post a Comment