9/27/2015

| |

மட்டக்களப்பு முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் பைத்தியமானார்

இது நல்­லாட்­சியா? -
-முன்னாள் எம்.பி. பா. அரி­ய­நேத்­திரனRésultat de recherche d'images pour "முன்னாள் எம்.பி. பா. அரி­ய­நேத்­திரன்-"
சிறை­களில் எமது தமிழ் இளை­ஞர்­களை அர­சியல் கைதி­க­ளாக அடைத்து வைத்துக்­கொண்­டி­ருக்­கும்­போது நல்­லாட்சி என்று கதைப்­பது வெட்­க­க்கே­டான செயல் என்று முன்னாள் பாரா­ளு­மன்ற உறுப்பினர் பா.அரி­ய­நேத்­திரன் தெரிவித்துள்ளார்.
மட்­டக்­க­ளப்பு வவு­ண­தீவு பிர­தே­சத்தில் காஞ்­சி­ரங்­குடா ஜெகன் விளை­யாட்டுக் கழ­கத்தின் ஐந்தாம் ஆண்டு நிறைவை பூர்­த்தி­செய்து நடத்­தப்­பட்ட கால்­பந்தாட்ட சுற்­றுப்­போட்­டி­விழா அதன் தலைவர் வீ.ஜெக­நாதன் தலை­மையில் இடம்­பெற்­றது.
இந் நிகழ்வில் பிர­தம அதி­தி­யாக கலந்து கொண்டு உரை­யாற்­று­கை­யி­லேயே அவர் இவ்­வாறு தெரி­வித்தார். அங்கு அவர் தொடர்ந்தும் உரை­யாற்­று­கையில்,
இளை­ஞர்­களின் கரங்­க­ளி­லேயே ஒரு­நாட்டின் தலை­விதி தங்­கி­யுள்­ளது. இளை­ஞர்­களை நல்­வழிப்படுத்­தவும் புரிந்­து­ணர்வு, விட்­டுக்­கொடுக்கும் தன்மை என்­ப­வற்றை வளர்க்­கவும் விளை­யாட்­டுக்கள் உந்துசக்­தி­யாக அமை­கின்­றன. கடந்­த­கா­லத்தில் விடுத லைப்­போ­ராட்­டத்தில் பல்­லா­யி­ரக்­கணக் கான இளை­ஞர்கள் எமக்­காக மிகப்­பெரிய தியா­கங்­களை புரிந்து மாண்­டுள்­ளனர். அவர்கள் இன்று அவ்­வா­றான தியா­கங்க ளை செய்­யாமல் இருந்­தி­ருப்­பார்­களானால் எமது அர­சியல் பலம் இன்று சர்வதேசத்­திற்கு சென்­றி­ருக்­காது.
ஒருநாள் அவர்­களின் தியா­கத்­திற்­கான தீர்வு எமக்கு கிடைக்கும் என்­பதை நாம் மறந்­து­விட முடி­யாது. தற்­போது நல்லாட்சி மலர்ந்­துள்­ள­தாக பலர் கூறு­கின்­றனர். ஆனால் இலங்­கையில் உள்ள பல சிறை ச்சாலை­களில் எமது நூற்­றுக்­க­ணக்­கான இளை­ஞர்கள் விடு­த­லை­ செய்­யப்­ப­டாமல் இன்றும் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்­ளனர். அவர்கள் விடு­த­லை ­செய்­யப்­ப­ட­ வேண்டும் என புதிய ஜனா­தி­ப­தி­யாக மைத்­திரி பத­வியேற்ற பின் தமிழ்த் ­தே­சி­யக் ­கூட்­ட­மைப்பு வேண்டுகோள் விடுத்தது.
அது­ ந­டை­பெ­ற­வில்லை. தற்­போது பாரா­ளு­மன்­ற­த் தேர்தல் முடிவடைந்து ஒரு ­மா­த­மா­கி­ய­ போதும் எவ­ருமே விடுதலை செய்­யப்­ப­ட­வில்லை. எமது இளைஞர்கள் தொடர்ந்தும் சிறை­களில் வதை­படும் போது அவர்­களை விடு­தலை­ செய்­ய­முடியாத வக்­கற்ற­வர்­க­ளாகத் தான் நாமும் எதிர்க்­கட்­சித் ­த­லை­வர் ­ப­தவியையும் குழுக்­க­ளின்­ பி­ர­தித்­ த­லை­வர்­ப­த­வி­யையும் எடுத்­துக் ­கொண்டு பாரா­ளு­மன்­றத்தை அலங்­க­ரிக்­கின்றோம். போதாக்­கு­றைக்கு மாவட்ட அபி­வி­ருத்தி அமைச்சு பத­வியும் எமக்கு கிடைக்கும் எனவும் சிலர் கூறு­கின்­ற­ன­ர்.
எந்­தப்­ ப­த­வி­களை நாம் பெற்­றாலும் சிறை­களில் உள்ள எமது இளை­ஞர்­களை விடு­த­லை­செய்ய முடி­யாமல் இருக்­கு­மானால் இவ்­வா­றான பத­விகள் எமக்­கு ஏன் என ­பா­திக்­கப்­பட்ட உற­வுகள் கேட்­பதில் நியாயம் இல்­லாமல் இல்லை. எம்மில் சிலர் அர­சியல் என்­பது அபி­வி­ருத்­திதான் என்று கரு­து­கி­றார்கள். அத­னால் ­ப­த­வி­களை அபி­வி­ருத்திக்காக பயன்­ப­டுத்­த ­வேண்டும் என நினைப்­ப­தை­யிட்­டு நாம் ஒன்றும் செய்­ய­முடி­யாது. எமது உரி­மைக்­கான போராட்டம் அபி­வி­ருத்­தியில் மட்டும் கவனம் செலுத்­தி­யி­ருந்தால் தந்­தை­ செல்வா காலத்தில் எமது தலை­வர்கள் பல அமைச்­சுப் ­ப­த­வி­க­ளையும் சலு­கை­க­ளையும் பெற்று வடக்கு, கிழக்கு தா­ய­கத்தை சிங்­கப்­பூ­ராக மாற்­றி­யிருக்க முடியும். அதனை தந்தை செல்வா செய்யவில்லை. எமக்­கான சுய­நிர்­ணய உரிமை கிடைக்­க­வேண்டும். அதனூடான அபிவிருத்தியே எமக்கு தேவை என்பதில் இலட்சியப்பற்றுடன் செயலாற்றினார்.
அவரால் எதுவுமே பெற முடியாத நிலையில் தான் வட்டுக்கோட்டை தீர்மானத்தை 1976 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 14ஆம் திகதி நிறைவேற்றிய பின் இயற்கை எய்தினார். அதன் பின்பு தான் உங்களைப் போன்ற இளைஞர்கள் விளையாட்டுப் பந்துகளையும் கிரிக்கெட் மட்டைகளையும் தூக்கி வீசிவிட்டு ஆயுதம் ஏந்தி போராடினர் என்றார்.