பதின்மூன்றாவது திருத்தத்துக்கு அடிப்படையற்ற எதிர்ப்பு

பதின்மூன்றாவது அரசியலமைப் புத் திருத்தம் அரசியல் அரங் கில் இன்று சூடான விவாதத்து க்கான கருப்பொருளாக மாநி யிருக்கின்றது. புலிகள் தோற்கடிக்கப்பட்ட பின் பதின்மூன்றாவது திருத்தம் பற்நிய வாதப் பிரதிவாதங்கள் அதிகரித்திருப்பது அரசியல் தீர்வின் அவசியம் பற்நிய பிர க்ஞை அதிகரித்திருப்பதையே வெனிப்படு த்துகின்றது.
பதின்மூன்றாவது திருத்தத்தை உடனடி யாக நடைமுறைப்படுத்தப் போவதாகவும் அதன் பின் அதனிலும் பார்க்கக் கூடுத லான அதிகாரங்களுடைய ஒரு தீர்வை நடை முறைப்படுத்துவதற்கு நடவடிக்கை மேற் கொள்ளப் போவதாகவும் அமைச்சர்கள் மட் டத்தில் கருத்து வெனியிடப்படுகின்றது.
இதே நேரம் எதிர்ப்பும் இல்லாமலில்லை. பதின்மூன்றாவது திருத்தத்துக்கான எதிர்ப்பு இரண்டு கோணங்கனிலிருந்து வருகின்றது. சிங்களக் கடுங்கோட்பாட்டாளர்களும் எதி ர்க்கின்றார்கள். தமிழ்த் தேசியவாதிகளும் எதிர்க்கின்றார்கள். இரு தரப்பினரும் வேறு பட்ட காரணங்களை முன்வைத்து எதிர்க் கின்றனர். இதிலிருந்து இது அடிப்படைய ற்ற எதிர்ப்பு என்பதை விளங்கிக் கொள்ள முடியும்.
பதின்மூன்றாவது திருத்தம் தனிநாட்டுக்கு வழிவகுக்கும் என்பது சிங்களக் கடுங்கோ ட்பாட்டாளர்கள் முன்வைக்கும் தர்க்கம். தனிநாட்டுக்கு வழிவகுக்கக்கூடிய ஏற்பாடு கள் எதுவும் இல்லாத நிலையில் இவர்கள் இத்தர்க்கத்தை முன்வைப்பது வேடிக்கை யாக இருக்கின்றது.
பதின்மூன்றாவது திரு த்தத்தை முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்து வது தனிநாட்டுக் கோரிக்கையைப் பலவீ னப்படுத்தி ஐக்கிய இலங்கைக் கோட்பா ட்டை வலுப்படுத்திவிடும் என்பதாலேயே புலிகள் இத்திருத்தத்தின் Xழான மாகாண சபைக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்தார்கள். மாகாண சபை செயற்பட முடியாத நிலையைத் தோற்றுவிப்பதற்கு முக்கியத்துவம் அனித்து அவர்கள் செயற்பட்டதற்கு இதுவே கார ணம்.
பதின்மூன்றாவது திருத்தம் வட மாகாண த்தைத் தவிர மற்றைய எல்லா மாகாணங் கனிலும் இப்போது நடைமுறையில் இருக் கின்றது. வடமாகாணத்தில் இத்திருத்த த்தை நடைமுறைப்படுத்துவதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிப்பது மற்றைய மாகாணங்கனில வாழும் மக்கள் அனுபவிக்கும் உரிமைகள் வடமாகாண மக்களுக்கு மறுக்கப்பட வேண்டும் என்ற நிலைப்பாட்டையே வெனி ப்படுத்துகின்றது. வடமாகாண மக்களைப் புறக்கணிக்கும் இந்த நிலைப்பாட்டை இனவாதம் என்று தான் கூற வேண்டும்.
பதின்மூன்றாவது திருத்தத்தின் Xழான அதிகாரங்கள் இனப் பிரச்சினையின் தீர்வுக் குப் போதுமானவையல்ல என்பது தமிழ்த் தேசியவாதிகள் முன்வைக்கும் தர்க்கம். புலிகனின் நிகழ்ச்சி நிரலை ஏற்றுச் செய ற்பட்ட காலத்தில் தெரிவித்த எதிர்ப்பை இப்போதும் தொடர்கின்றார்கள். பதின் மூன்றாவது திருத்தத்தை ஏற்று மாகாண சபை நிர்வாகத்தை நடத்தியவர்கள் கூடப் புலிகளுடனான சகவாசத்துக்குப் பின் இப் போது எதிர்க்கின்றார்கள்.
பதின்மூன்றாவது திருத்தம் இனப் பிரச்சி னைக்கு முழுமையான தீர்வாகாது என்ப தில் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. எந்தவொரு தமிழ்க் கட்சியும் இதை முழுமையான தீர் வாக ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.
அரசாங்கமும் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அதனாலேயே பதின்மூன்றாவது திருத்தத்திலும் பார்க்கக் கூடுதலான அதிகாரங்களைக் கொண்ட தீர் வைப் பின்னர் நடைமுறைப்படுத்தப் போவ தாக அமைச்சர்கள் கூறுகின்றனர்.
பதின்மூன்றாவது திருத்தத்தை ஏற்று நடை முறைப்படுத்துவதன் மூலம் தமிழ் மக்கள் இழக்கப்போவது எதுவுமில்லை எனவும், இதுவரை இல்லாத சில உரிமைகளை அவர்கள் பெறுவார்கள் எனவும் முன்னர் கூநியதை மீண்டும் வலியுறுத்திக் கூறுகின் றோம். முழுமையான தீர்வை அடைவதற் கான முயற்சியை மேற்கொள்வதற்கும் இது தடையாகாது.
முழுமையான தீர்வு கிடைக் கும் வரை எதையும் ஏற்பதில்லை என்ற நிலைப்பாடு தமிழ் மக்களை இன்று நட் டாற்நில் விட்டிருக்கின்றது. இந்தக் கசப் பான அனுபவத்திலிருந்து நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
thinakaran .edito