வன்னிப் பெருநிலப்பரப்புக் குறுகி முள்ளிவாய்க்காலாகியதும், முள்ளிவாய்க்காலுக்குள் மக்கள் கடந்த ஆறுமாதகாலமாய் கோரக்கொலையுண்டதும் அங்கவீனர்களாகியதும் நாம் கண்டு கொண்டவை. கடந்த இறுதி யுத்தத்தில் மக்கள் இராணுவத்திடம் தஞ்சம் கேட்ட கொடூரம் நமது மக்கள் இன்றுவரை அனுபவித்திராதவை. தஞ்சமடைந்தவர்கள் சண்டையில் பலியாகிய விடுதலைப்புலிகள் போக எஞ்சியவர்களை இராணுவமும் புலிகளும் கொன்றொழித்துவிட்டன. இன்றுவரை இப்படியொரு யுத்தப் பிரதேசத்தைப் பார்க்கவில்லை என்று பான்கிமூன் சொல்லுமளவுக்கு புதுமாத்தளன் மாறிவிட்டிருக்கிறது. சுடுகாடு, இரத்தக்களரி, மனிதப்படுகொலை என்ற சொற்பதங்களின் அர்த்தம் அங்கே நமக்குப் போதுமானதாக இல்லை. வளம் கொண்ட வாழ்வியலில் இருந்து மிகப்பெரிய தொலைதூரத்திற்கு துரத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள் நமது வன்னி மக்கள்.
விடுதலைப்புலிகளது அழிவு அவர்கள் சகோதரப்படுகொலை செய்த்தொடங்கியபோதே ஆரம்பமாகியது என்று சொன்னாலும் அவர்களால் இனித் தாக்குப்பிடிக்கமுடியாது போய் அழிந்து போவார்கள் என்பது அத்தனை வன்னிமக்களும் புலிகளால் புதுமாத்தளனுக்குள் சாய்க்கப்பட்ட போதே தெரிந்து விட்டது. வன்னிக்குள் வரும் இராணுவத்திற்கு இங்குதான் புதைகுழி என்று வீரவசனம் பேசிக்கொண்டு தமக்குத் தாமே புதை குழியைத் தோண்டினார்கள் புலிகள்.
விடுதலைப்புலிகளது தலைவர் உட்பட அனைத்துத் தளபதிகளும் இராணுவத்தால் கொன்றொழிக்கப்பட்டாயிற்று. தலைவர் தப்பிவிட்டார். தலைவர் நலமாக இருக்கிறார் என்று கனவு கண்டுகொண்டு இருக்கிறது புலம்பெயர் தமிழினம். விடுதலைப்புலிகளை அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்த்த முடியாமல் அழித்து விட்டிருக்கிறது இலங்கை இராணுவம். கடைசிக் கிழமைகளில் விடுதலைப்புலிகள் அச்சாணி உடைந்த வண்டியாகிவிட்டிருந்ததார்கள். யாரிடம் எந்த வகையில் கெஞ்சமுடியுமோ கெஞ்சிக்கொண்டிருந்தார்கள். தமது போராளிகளுக்கு சரணடைவது எனபதை வரலாற்றில் மறுத்த புலிகளின் தலைமை தாம் சரணடைவதற்கு வெள்ளைக்கொடியுடன் சந்தர்ப்பம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
உலக அரசியலை,உலக அரசியல் மாற்றத்தை எள்ளளவும் விளங்கிக்கொள்ளத அளவுக்கு அவர்களது புத்தி மந்தமாகி இருந்தது. எப்போதும் இராணுவ நோக்கிலே சிந்திக்கத் தெரிந்தவர்கள் இறுதியில் அந்தச் சிந்தனையையும் மறந்து போனார்கள். வன்னிபெருநிலப்பரப்பெங்கும் பரவியிருந்தவர்கள் இராணுவத்திற்கு வசதியாக புதுமாத்தளனுக்குள் முடங்கிப்போனார்கள்.
நீங்கள் இறுதியல் சரணடைவதுதான் நோக்கம் எனில் புதுமாத்தளனுக்குள் போனபின் ஏன் பிள்ளை பிடித்தீர்கள்? பிஞ்சுக்குரல் அறாத பெண்பிள்ளைகளை உங்களுக்காக ஏன் பலியாக்கினீர்கள்? கடந்த ஆறுமாமாக தப்பியோடுபவர்களை ஏன் சுட்டுத்தள்ளினீர்கள்? இவ்வளவு கேவலமான முறையில் நீங்கள் சரணடைவதுதான் முடிவென்றால் மடுமாதாவைத் தூக்கியபோது வேண்டாம் மாங்குளத்தை கைவிடும்போது வேண்டாம் ஆகக்குறைந்தது கிளிநொச்சியில் வைத்தாவது செய்திருக்க வேண்டாமா? சரி தீபனுடன் உங்கள் 500 போராளிகள் மரணித்த போதாவது செய்திருக்கலாமே. உங்கள் இடுப்பு வேட்டி உருவும் நிலையில் உங்கள் பெற்றோரையும் மனிசிமாரையும் இராணுவத்திடம் அனுப்பிவிட்டு ஏன்டா பாவிகளா அத்தனை மக்களையும் கொன்றீர்கள்? நயவஞ்சகத்தனமான உங்கள் செயலை புலம்பெயர் பன்னாடைகள் தியாகம் என்கிறார்கள். இறுதியில் 3000இ ராணுவத்தை அழித்து 200கரும்புலிகளுடன் நந்திக் கடலுக்குள்ளால் தலைவர் தப்பிவிட்டார் என்று வீரவசனம் பேசும் புலம் பெயர் புண்ணியவான்கள் யாருக்கும் நந்திக்கடல் எது என்று தெரியாது. அதைத்தாண்டி இந்துமகாசமுத்திரம் ஒன்று இருப்பது இந்தமடையர்களுக்கு இன்னுந்தான் தெரியவில்லை. நந்திக்கடலை ஊடறுத்த தலைவர் எங்கு போனார் என்றும் சொல்லமுடியாதுள்ளார்கள். தலைவரது அடுத்த மாவீரர் உரையில் எல்லாம் சொல்லுவார் என்று நினைக்கிறார்கள்.
காசியில் எடுத்த புகைப்படத்தை பொலநறுவைக் கொலையாக்கிய புலிகளின் வெளிநாட்டுப் பிரமுகர்கள் அடுத்த மாவீரர் உரையை அசத்தப்போவது யாரு கூட்டத்திலிருந்து கோவைக் குணாவையோ வடிவேலு கணேசையோ கூட்டிவந்து மிமிக்கிரி உரைநிகழ்த்துவதற்கு என்ன பஞ்சம் வந்து விடப்போகிறது. இவ்வளவு கால அழிவிலும் தலைவர் நவம்பர் மாதம்தானே உரைநிகழ்த்தியவர். இனியும் அப்படி நிகழ்த்துவதில் தமிழ் மக்களுக்கு ஒன்று குறைந்து விடப் போவதில்லை. ஆனால் இந்தப் புலுடாத்தனத்தில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களிடம் வெகுவிரைவில் அடிவாங்கிச் சாவார்கள் இவர்கள். இவையெல்லாப் புலடாக்களையும்; மீறி நம்மிடம் மிகப்பெரிய உண்மை ஒன்று இருக்கிறது. அதுதான் யுத்தத்தால் அழிவைப்பெற்றுக்கொண்ட மக்கள் நம்முன் இருக்கிறார்கள் என்பது. அவர்கள் குறித்த கவனமே நமக்கு முன்னிருக்கும் மிகப்பெரிய வேலை.
புதுமாத்தளனிலிருந்து தஞ்சமடைந்த மக்கள் அனைவரும் வவுனியாவிலும் யாழ்ப்பாணத்திலும் மறைமுகமாக கிளிநெச்சியிலும் வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். நலன்புரிமுகாம் என்று சொல்லப்படும் அத்தனை முகாம்களுக்குள்ளும் மக்கள் நலனற்று வாழ்கிறார்கள். மிக அடிப்படைத் தேவைகள் கூட இல்லாத வாழ்வு அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. இரண்டு இலட்சம் மக்களுக்கு மேல் வாழும் இந்த முகாம்களில் அரசின் அக்கறை இன்னும் முழுமையாகத் திரும்பவில்லை. அரசு யுத்த வெற்றியிலும் யுத்தத்தின் பின்னாலுள்ள புடுங்குப்பாடுகளிலுமே அதிக கவனம் செலுத்துகிறது.
இந்த முகாம்களில் அங்கவீனர்கள், பெற்றோரை இழந்த குழந்தைகள், கர்பிணித் தாய்மார்கள,; வயோதிபர்கள் என்று கவனிக்கப்படாமல் நாளை மரணித்துப் போகுமளவில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். போதிய உணவு இல்லாது இருக்கிறது. யுத்தப்பிரதேசத்தில் போரில் அகப்பட்டு மாதக்கணக்கில் உணவின்றி இருந்தவர்கள் அவர்கள். தற்போது இலங்கை அரசால் நலன்புரி முகாம் என்ற பெயரில் முட்கம்பிகளுக்குள்ளே அடைக்கப்பட்டு உணவுப்பற்றாக்குறையோடு விடப்பட்டுள்ளார்கள். முட்கம்பிக்கு வெளியில் இருப்பவர்களை நோக்கி பசிக்கரம் நீட்டப்படுகிறது. முகாமிலிருந்து வவுனியா வைத்தியசாலைக்கு வரும் நோயாளிகள் அங்கிருப்பவர்களிடம் உணவுக்கு கெஞ்சுகிறார்கள்.
இதையெல்லாம்வி;ட கால் கைகளை இழந்திருக்கும் மக்களது மனோநிலை மிகவும் பயங்கரமானது. வைத்தியசாலை எங்கும் அங்கவீர்கள் பரவிக்கிடக்கிறார்கள். இரண்டுகைகளையும் இரண்டுகால்களையும் இழந்த தாய்க்கு இரண்டுகுழந்தை பிறந்திருக்கும் கொடுமை அங்கு இடம்பெற்றிருக்கிறது. தன்னைக் கொன்று விடும்படி கதறும் குரல் மனித சமூகததையே உலுக்குகிறது? வவுனியா வைத்தியசாலை மனநோயாளிகளால் நிறைந்து கொண்டிருக்கிறது.
போதிய உணவும் ஊட்டச்சத்துமற்று எதிர்காலத்தைத் தொலைத்திருக்கும் மக்களின்பக்கம் நமது கவனத்தைத் திருப்பவேண்டிய கட்டாயத்திலிருக்கிறோம் நாம்.
இந்த இடைத்தங்கல் முகாமிற்குள் புலிகளின் முக்கிய உறுப்பினர்கள் பலர் வந்திருக்கிறார்கள் என்கிறது இலங்கை அரசு. இந்த முக்கிய உறுப்பினர்களின் நல்வாழ்விற்கு தங்கள் பிள்ளைகளைப் பறிகொடுத்த பெற்றோரும் வந்திருக்கிறார்கள். பெற்றோரிடமிருந்து பிள்ளைகளைப் பறித்துக் கொடுத்த தரகர்களும் வந்திருக்கிறார்கள். என்னசெய்வது தமிழ்க் கலாசார கணக்குவழக்குப்படி முற்பகல் செயின் பிற்பகல் விளையும். அரசன் அன்றறுப்பான் தெய்வம் நின்றறுக்கும். நமது பெரியாரின் போர்வாள் எம.ஆh. ராதா சொன்னது போல் இறைவன் என்று ஒருவன் இருப்பானாக இருந்தால் அவன் எம்மையும் பன்னிப்பானாக.
விடுதலைப்புலிகளது அழிவு அவர்கள் சகோதரப்படுகொலை செய்த்தொடங்கியபோதே ஆரம்பமாகியது என்று சொன்னாலும் அவர்களால் இனித் தாக்குப்பிடிக்கமுடியாது போய் அழிந்து போவார்கள் என்பது அத்தனை வன்னிமக்களும் புலிகளால் புதுமாத்தளனுக்குள் சாய்க்கப்பட்ட போதே தெரிந்து விட்டது. வன்னிக்குள் வரும் இராணுவத்திற்கு இங்குதான் புதைகுழி என்று வீரவசனம் பேசிக்கொண்டு தமக்குத் தாமே புதை குழியைத் தோண்டினார்கள் புலிகள்.
விடுதலைப்புலிகளது தலைவர் உட்பட அனைத்துத் தளபதிகளும் இராணுவத்தால் கொன்றொழிக்கப்பட்டாயிற்று. தலைவர் தப்பிவிட்டார். தலைவர் நலமாக இருக்கிறார் என்று கனவு கண்டுகொண்டு இருக்கிறது புலம்பெயர் தமிழினம். விடுதலைப்புலிகளை அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்த்த முடியாமல் அழித்து விட்டிருக்கிறது இலங்கை இராணுவம். கடைசிக் கிழமைகளில் விடுதலைப்புலிகள் அச்சாணி உடைந்த வண்டியாகிவிட்டிருந்ததார்கள். யாரிடம் எந்த வகையில் கெஞ்சமுடியுமோ கெஞ்சிக்கொண்டிருந்தார்கள். தமது போராளிகளுக்கு சரணடைவது எனபதை வரலாற்றில் மறுத்த புலிகளின் தலைமை தாம் சரணடைவதற்கு வெள்ளைக்கொடியுடன் சந்தர்ப்பம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
உலக அரசியலை,உலக அரசியல் மாற்றத்தை எள்ளளவும் விளங்கிக்கொள்ளத அளவுக்கு அவர்களது புத்தி மந்தமாகி இருந்தது. எப்போதும் இராணுவ நோக்கிலே சிந்திக்கத் தெரிந்தவர்கள் இறுதியில் அந்தச் சிந்தனையையும் மறந்து போனார்கள். வன்னிபெருநிலப்பரப்பெங்கும் பரவியிருந்தவர்கள் இராணுவத்திற்கு வசதியாக புதுமாத்தளனுக்குள் முடங்கிப்போனார்கள்.
நீங்கள் இறுதியல் சரணடைவதுதான் நோக்கம் எனில் புதுமாத்தளனுக்குள் போனபின் ஏன் பிள்ளை பிடித்தீர்கள்? பிஞ்சுக்குரல் அறாத பெண்பிள்ளைகளை உங்களுக்காக ஏன் பலியாக்கினீர்கள்? கடந்த ஆறுமாமாக தப்பியோடுபவர்களை ஏன் சுட்டுத்தள்ளினீர்கள்? இவ்வளவு கேவலமான முறையில் நீங்கள் சரணடைவதுதான் முடிவென்றால் மடுமாதாவைத் தூக்கியபோது வேண்டாம் மாங்குளத்தை கைவிடும்போது வேண்டாம் ஆகக்குறைந்தது கிளிநொச்சியில் வைத்தாவது செய்திருக்க வேண்டாமா? சரி தீபனுடன் உங்கள் 500 போராளிகள் மரணித்த போதாவது செய்திருக்கலாமே. உங்கள் இடுப்பு வேட்டி உருவும் நிலையில் உங்கள் பெற்றோரையும் மனிசிமாரையும் இராணுவத்திடம் அனுப்பிவிட்டு ஏன்டா பாவிகளா அத்தனை மக்களையும் கொன்றீர்கள்? நயவஞ்சகத்தனமான உங்கள் செயலை புலம்பெயர் பன்னாடைகள் தியாகம் என்கிறார்கள். இறுதியில் 3000இ ராணுவத்தை அழித்து 200கரும்புலிகளுடன் நந்திக் கடலுக்குள்ளால் தலைவர் தப்பிவிட்டார் என்று வீரவசனம் பேசும் புலம் பெயர் புண்ணியவான்கள் யாருக்கும் நந்திக்கடல் எது என்று தெரியாது. அதைத்தாண்டி இந்துமகாசமுத்திரம் ஒன்று இருப்பது இந்தமடையர்களுக்கு இன்னுந்தான் தெரியவில்லை. நந்திக்கடலை ஊடறுத்த தலைவர் எங்கு போனார் என்றும் சொல்லமுடியாதுள்ளார்கள். தலைவரது அடுத்த மாவீரர் உரையில் எல்லாம் சொல்லுவார் என்று நினைக்கிறார்கள்.
காசியில் எடுத்த புகைப்படத்தை பொலநறுவைக் கொலையாக்கிய புலிகளின் வெளிநாட்டுப் பிரமுகர்கள் அடுத்த மாவீரர் உரையை அசத்தப்போவது யாரு கூட்டத்திலிருந்து கோவைக் குணாவையோ வடிவேலு கணேசையோ கூட்டிவந்து மிமிக்கிரி உரைநிகழ்த்துவதற்கு என்ன பஞ்சம் வந்து விடப்போகிறது. இவ்வளவு கால அழிவிலும் தலைவர் நவம்பர் மாதம்தானே உரைநிகழ்த்தியவர். இனியும் அப்படி நிகழ்த்துவதில் தமிழ் மக்களுக்கு ஒன்று குறைந்து விடப் போவதில்லை. ஆனால் இந்தப் புலுடாத்தனத்தில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களிடம் வெகுவிரைவில் அடிவாங்கிச் சாவார்கள் இவர்கள். இவையெல்லாப் புலடாக்களையும்; மீறி நம்மிடம் மிகப்பெரிய உண்மை ஒன்று இருக்கிறது. அதுதான் யுத்தத்தால் அழிவைப்பெற்றுக்கொண்ட மக்கள் நம்முன் இருக்கிறார்கள் என்பது. அவர்கள் குறித்த கவனமே நமக்கு முன்னிருக்கும் மிகப்பெரிய வேலை.
புதுமாத்தளனிலிருந்து தஞ்சமடைந்த மக்கள் அனைவரும் வவுனியாவிலும் யாழ்ப்பாணத்திலும் மறைமுகமாக கிளிநெச்சியிலும் வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். நலன்புரிமுகாம் என்று சொல்லப்படும் அத்தனை முகாம்களுக்குள்ளும் மக்கள் நலனற்று வாழ்கிறார்கள். மிக அடிப்படைத் தேவைகள் கூட இல்லாத வாழ்வு அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. இரண்டு இலட்சம் மக்களுக்கு மேல் வாழும் இந்த முகாம்களில் அரசின் அக்கறை இன்னும் முழுமையாகத் திரும்பவில்லை. அரசு யுத்த வெற்றியிலும் யுத்தத்தின் பின்னாலுள்ள புடுங்குப்பாடுகளிலுமே அதிக கவனம் செலுத்துகிறது.
இந்த முகாம்களில் அங்கவீனர்கள், பெற்றோரை இழந்த குழந்தைகள், கர்பிணித் தாய்மார்கள,; வயோதிபர்கள் என்று கவனிக்கப்படாமல் நாளை மரணித்துப் போகுமளவில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். போதிய உணவு இல்லாது இருக்கிறது. யுத்தப்பிரதேசத்தில் போரில் அகப்பட்டு மாதக்கணக்கில் உணவின்றி இருந்தவர்கள் அவர்கள். தற்போது இலங்கை அரசால் நலன்புரி முகாம் என்ற பெயரில் முட்கம்பிகளுக்குள்ளே அடைக்கப்பட்டு உணவுப்பற்றாக்குறையோடு விடப்பட்டுள்ளார்கள். முட்கம்பிக்கு வெளியில் இருப்பவர்களை நோக்கி பசிக்கரம் நீட்டப்படுகிறது. முகாமிலிருந்து வவுனியா வைத்தியசாலைக்கு வரும் நோயாளிகள் அங்கிருப்பவர்களிடம் உணவுக்கு கெஞ்சுகிறார்கள்.
இதையெல்லாம்வி;ட கால் கைகளை இழந்திருக்கும் மக்களது மனோநிலை மிகவும் பயங்கரமானது. வைத்தியசாலை எங்கும் அங்கவீர்கள் பரவிக்கிடக்கிறார்கள். இரண்டுகைகளையும் இரண்டுகால்களையும் இழந்த தாய்க்கு இரண்டுகுழந்தை பிறந்திருக்கும் கொடுமை அங்கு இடம்பெற்றிருக்கிறது. தன்னைக் கொன்று விடும்படி கதறும் குரல் மனித சமூகததையே உலுக்குகிறது? வவுனியா வைத்தியசாலை மனநோயாளிகளால் நிறைந்து கொண்டிருக்கிறது.
போதிய உணவும் ஊட்டச்சத்துமற்று எதிர்காலத்தைத் தொலைத்திருக்கும் மக்களின்பக்கம் நமது கவனத்தைத் திருப்பவேண்டிய கட்டாயத்திலிருக்கிறோம் நாம்.
இந்த இடைத்தங்கல் முகாமிற்குள் புலிகளின் முக்கிய உறுப்பினர்கள் பலர் வந்திருக்கிறார்கள் என்கிறது இலங்கை அரசு. இந்த முக்கிய உறுப்பினர்களின் நல்வாழ்விற்கு தங்கள் பிள்ளைகளைப் பறிகொடுத்த பெற்றோரும் வந்திருக்கிறார்கள். பெற்றோரிடமிருந்து பிள்ளைகளைப் பறித்துக் கொடுத்த தரகர்களும் வந்திருக்கிறார்கள். என்னசெய்வது தமிழ்க் கலாசார கணக்குவழக்குப்படி முற்பகல் செயின் பிற்பகல் விளையும். அரசன் அன்றறுப்பான் தெய்வம் நின்றறுக்கும். நமது பெரியாரின் போர்வாள் எம.ஆh. ராதா சொன்னது போல் இறைவன் என்று ஒருவன் இருப்பானாக இருந்தால் அவன் எம்மையும் பன்னிப்பானாக.
0 commentaires :
Post a Comment